ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ. Λίγα λόγια για την εκπομπή

Το 1986, το Τμήμα Παιδικών Εκπομπών της ΕΡΤ αποφάσισε να εντάξει όλες τις παιδικές εκπομπές του κάτω από μια «ομπρέλλα» με τους δικούς της παρουσιαστές κι ένα δελτίο ειδήσεων φτιαγμένο ειδικά για παιδιά, ώστε έτσι το πρόγραμμα να αποκτήσει μια ξεχωριστή «ταυτότητα». Ήταν ιδέα του Νίκου Πιλάβιου, τότε Προϊσταμένου του Τμήματος και στην πρόσκλησή του να αναλάβω εγώ την παρουσίαση, δέχτηκα.

Έτσι, έκανα τη μεγάλη μετάβαση απο το ραδιόφωνο (όπου εργαζόμουν ως εκφωνητής) στην τηλεόραση. Η εκπομπή θα ονομαζόταν ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ και θα μεταδιδόταν «ζωντανά» κάθε απόγευμα από την ΕΤ1.

Σκηνικά για το ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ τότε, είχε κάνει ο Αλέξης Κυριτσόπουλος, την μουσική για το σήμα είχε γράψει ο Πλάτων Ανδριτσάκης, την επιμέλεια του  δελτίου ειδήσεων για τα παιδιά είχε η Νίτσα Θεοδωράκη-Λουλέ και την παρουσίαση έκανα εγώ μαζί με την εκφωνήτρια Άννυ Χριστοφιδάκη. Χρέη μετωρολόγου στο δελτίο ειδήσεων εκτελούσε ο Φώντας Λαδοπρακόπουλος, μια κούκλα που αγαπήθηκε πολύ από τα παιδιά και που την έπαιζε ο φίλος μου Κώστας Λαδόπουλος.  (Φωτ. 1)

Η πρώτη εκπομπή βγήκε στον «αέρα» τη Δευτέρα, 29 Σεπτεμβρίου 1986. Την ανήγγειλε η παρουσιάστρια Νάκη Αγάθου.

Η Άννυ Χριστοφιδάκη δεν παρέμεινε για πολύ. Αντικαταστάθηκε σύντομα από τη δημοσιογράφο Ρένα Μάλλιου, που έμελλε να γίνει η μόνιμη συμπαρουσιάστριά μου ως το τελος της πρώτης περιόδου του ΟΥΡΑΝΙΟΥ ΤΟΞΟΥ, ως το τέλος, δηλαδή, του 1989.

Η εκπομπή αγαπήθηκε αμέσως απο τα παιδιά. Ας μην ξεχνάμε πως τότε δεν υπήρχε ακόμη η ιδιωτική τηλεόραση, γι’ αυτό και το ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ, ως η μοναδική παιδική ζώνη «σάρωνε» σε θεαματικότητα. Η Ρένα, ο Φώντας κι εγώ γίναμε σύντομα «δημόσια πρόσωπα» και ινδάλματα του παιδικού κοινού. Τα γράμματα έρχονταν σε μεγάλες πλαστικές σακούλες σκουπιδιών κι αν καμιά φορά είχα συνάχι, τότε τα περισσότερα γράμματα περιείχαν ασπιρίνες και χαρτομάντιλα!

Στην προσπάθεια συνεχούς ανανέωσης της εκπομπής, αλλά και στην αέναη προσπάθεια να ανταποκριθούμε στις εσωτερικές δυσλειτουργίες της ΕΡΤ, το ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ έγινε από «ζωντανό» μαγνητοσκοπημένο, καθώς και νέα πρόσωπα προστέθηκαν στην ομάδα των παρουιαστών: η Μαργαρίτα Σαμπάνη και οι κούκλες Πέτρος, Λυγουρίνος και Κούλα Κατρακοιλάκου. Το δελτίο ειδήσεων δεν συνεχίστηκε, λόγω έλλειψης πόρων. Το Τμήμα Παιδικών Εκπομπών ήταν πάντα «ριγμένο» στον προϋπολογισμό… (Φωτ. 2)

Τρία χρόνια κράτησα την εκπομπή, ώσπου το 1989 έφυγα από το Τμήμα Παιδικών Εκπομπών, κυνηγημένος απο τους «συνδικαλιστές» Αυτο, όμως είναι μια ιστορία που δεν χρειάζεται ούτε πρέπει να ειπωθεί εδώ. Μετά την αποχώρηση μου, η εκπομπή συνεχίστηκε για πολύ λίγο με παρουσιάστρια την Άννα Δρούζα, ώσπου έπαψε οριστικά η προβολή της…

Δώδεκα χρόνια αργότερα, πήρα ένα τηλεφώνημα από τον Διευθυντή Τηλεόρασης της ΕΡΤ, τον σκηνοθέτη και φίλο Μάνο Ευστρατιάδη. «Μόλις ανέλαβα, μου είπε, και θέλω να κάνω ένα δυναμικό ξεκίνημα με ανανεωμένο πρόγραμμα. Θέλω να κάνεις και πάλι το ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ!»

Κάπως έτσι ξεκίνησε η δεύτερη περίοδος του ΟΥΡΑΝΙΟΥ ΤΟΞΟΥ που έμελε να βαστήξει -κόντρα στις πιο αισιόδοξες προβλέψεις μου- ως το 2013. (Φωτ. 3, 4)

Στα δώδεκα χρόνια της προβολής της, η εκπομπή άλλαξε κανάλι, ώρα μετάδοσης, σήμα, σκηνικά, συντελεστές, περιεχόμενο. Στάθηκε, όμως, πάντα υψηλά στις προτιμήσεις του κοινού, που δεν περιορίστηκε στα μικρά παιδιά, αλλά επεκτέθηκε σε όλες σχεδόν τις ηλικίες και τις κοινωνικοοικονομικές τάξεις. Ο προϋπολογισμός για το ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ κυμαινόταν από ανύπαρκτα έως γελοία επίπεδα. Το budget του 2013 ήταν € 97 (ναι, ενενήντα επτά ευρώ!) ανά εκπομπή. Τις ελλείψεις σε πόρους και μέσα προσπαθούσα να τις μετατρέψω από μειονεκτήματα σε πλεονεκτήματα. Δυο φορές η εκπομπή τιμήθηκε με το βραβείο «Καλύτερης Ελληνικής Παιδικής Εκπομπής» στον θεσμό τηλεοπτικών βραβείων «ΠΡΟΣΩΠΑ» που διοργάνωνε κάθε χρόνο το περιοδικό TV ΕΘΝΟΣ. (Φωτ. 5, 6, 7)

Στην πορεία της εκπομπής δημιούργησα δυο νέους χαρακτήρες που υποδυόμουν εγώ: τον καθηγητή Λόγιο Λεξιλόγιο, έναν αυστηρό, ηλικιωμένο καθηγητή της ελληνικής γλώσσας που μάθαινε στα παιδιά πώς να μιλούν και να γράφουν σωστά τα ελληνικά (Φωτ. 8) και τον καθηγητή Ήπιο Θερμοκήπιο, έναν περιβαλλοντολόγο που γύριζε τα πιο απίθανα μέρη του κόσμου και απ’ όπου βρισκόταν έστελνε ανταποκρίσεις με συμβουλές οικολογικού περιεχομένου στα παιδιά (Φωτ. 9).

Την τελευταία χρονιά που παίχτηκε το ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ απέκτησα έναν βοηθό, τον Πιτιπάου, μια υπέροχη κούκλα που έπαιζε η Βάσω Γιαρένη (Φωτ. 10). Αλλά η εκπομπή δεν έμελλε να κρατήσει πολύ ακόμη. Τον Φεβρουάριο του 2013 έληξε η ετήσια σύμβασή μου και ποτέ δεν ανανεώθηκε. Στις 11 Ιουνίου του ίδιου χρόνου, η ΕΡΤ έκλεισε οριστικά, με μια ανήκουστη και βίαια παρέμβαση της κυβέρνησης. Κι αυτό ήταν το τέλος…

Μικρός απολογισμός:

15 χρόνια προβολής, πάνω από 1850 εκπομπές, αμέτρητες επαναλήψεις. Κοντά 2.000 παιδιά στο πλατό του ΟΥΡΑΝΙΟΥ ΤΟΞΟΥ. Δεκάδες χιλιάδες γράμματα, χιλιάδες e-mail.

Και οι ευχαριστίες:

Από το 2001 ως το 2013 συνεργάστηκα με τέσσερις σκηνοθέτες: τον Μένη Θεοδωρίδη, τον Τάκη Σακελλαρίου, τον Γιώργο Βαρελλά και τον Αντώνη Σμυρναίο. Καθένας τους πρόσθεσε και κάτι από την δική του αισθητική κι έδωσε το δικό του καλλιτεχνικό στίγμα στο τελικό αποτέλεσμα.

Πολύτιμη βοηθός μου, όλα αυτά τα χρόνια, ήταν η Γεωργία Δουλαβέρη, που κρατούσε τη Διεύθυνση Παραγωγής. Αλλά και τα άλλα στελέχη της παραγωγής: η Τατιάνα Πορτόλου, ο Θοδωρής Χατζηπαναγιώτης, η Ειρήνη Σαρρή, η Ελένη Μπουγά, η Νίνα Ντόβα, η Κορίνα Βρυσοπούλου και τόσοι άλλοι που θα με συγχωρέσουν αν δεν τους αναφέρω προσωπικά. (Φωτ. 11, 12)

Τέλος, πρέπει να πω ότι η εκπομπή αυτή αγαπήθηκε όχι μόνον από το κοινό, αλλά και απ’ όλους τους συναδέλφους μου στην ΕΡΤ (διευθυντές φωτογραφίας, εικονολήπτες, ηχολήπτες, διευθυντές σκηνής, μοντέρ, βοηθούς σκηνοθέτη και ένα σωρό άλλες ειδικότητες) που βρίσκονταν πάντα πίσω από τις κάμερες και διασκέδαζαν μαζί μου αφάνταστα κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων. Σ’ αυτούς ανήκει δικαιωματικά ένα μεγάλος μέρος της επιτυχίας της εκπομπής. Τους ευχαριστώ όλους απ’ την καρδιά μου.